13.8 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 366

Nederlandse journalisten roepen op tot solidariteit met Iraanse collega’s

0

Tientallen Nederlandse journalisten, fotografen en andere mediamakers roepen hun collega’s op om solidariteit te betonen met hun beroepsgroep in Iran, waar vervolging en censuur van journalisten aan de orde van de dag is.

Het gaat in het bijzonder om de twee Iraanse journalisten Niloufar Hamedi and Elahe Mohammadi, die de gewelddadige dood van de 22-jarige Mahsa Amini (foto) naar buiten brachten. Het bleek de lont in het kruidvat; de anti-overheidsprotesten die hierna ontstonden, houden tot op de dag van vandaag aan.

Als snel na hun berichtgeving belandden beide journalisten in de beruchte Evin-gevangenis in Teheran, waar gevangenen worden gemarteld en vermoord. Er zitten hier 46 journalisten vast. Voor beide dreigt de doodstraf boven, want ze worden ervan beticht CIA-spionnen te zijn.

Ondertekenaars van de oproep zijn onder meer Fadime Demir (de Telegraaf), Youssra Oulad Messaoud (NOS Jeugdjournaal), Emine Ugur (Trouw), Brenda Stoter Boscolo (AD), Rasit Elibol (de Groene Amsterdammer), Kim van Keken (Vrij Nederland), Tim Hofman (BNNVARA), Hassan Bahara (de Volkskrant) en Tayfun Balcik (de Kanttekening).

De ondertekenaars vinden de censuur en vervolging van journalisten in Iran onacceptabel. Ze roepen hun collega’s op solidair te zijn met Hamedi and Mohammadi en zich uit te spreken tegen de straffeloosheid waarmee Iran journalisten vervolgt.

Ook moet de Nederlandse overheid Iraans-Nederlandse journalisten bescherming bieden tegen de ‘lange arm van Teheran’, vinden zij.

Zege Lula redt Braziliaanse democratie, maar gevaar nog niet geweken

0

Brazilië is door het oog van de naald gekropen. Het had maar weinig gescheeld of de autoritaire leider Jair Bolsonaro – die fascistische kenmerken vertoonde, de militaire dictatuur prees en systematisch bezig is geweest de rechtsstaat te ondermijnen – had nog vier jaren vrij spel gekregen. Met alle gevolgen van dien voor de Braziliaanse democratie en Latijns-Amerika. De linkse kandidaat Lula wist op het nippertje te winnen. Hij kreeg 51 procent van de stemmen.

In de straten van Rio de Janeiro en Sao Paulo, waar ik de afgelopen weken verkeerde, was aan alles te merken dat de verkiezingen eraan kwamen. Overal waren bijeenkomsten en demonstraties van Lula-aanhangers in de straten. Er heerste een heuse verkiezingskoorts. Brazilië is extreem verdeeld. Lula-aanhangers moeten helemaal niks van Bolsonaro-aanhangers hebben en vice versa.

Dat de uitslag zo close zou worden, hadden weinigen voorspeld. De meeste opiniepeilers verwachtten dat Lula al tijdens de eerste ronde Bolsonaro zou verslaan. Maar de steun voor Bolsonaro bleek groter dan gedacht, en vermoedelijk werd deze ernstig onderschat door veel onderzoekers.

Ook de Braziliaanse democratie onderschatte Bolsonaro. De Braziliaanse Trump was bezig om zijn eigen familieclan baantjes te geven op invloedrijke plekken in het staatsapparaat. De rechtsstaat, waarmee hij continu in de clinch lag, heeft hij op allerlei manieren geprobeerd te ondermijnen. Het leger, waar hij zelf uit is voortgekomen, kreeg een centrale positie in zijn regering. Voor een land met een dictatoriaal en militaristisch verleden was dit allesbehalve een goede ontwikkeling.

De overwinning van Lula heeft er voor gezorgd dat democratisch Brazilië opgelucht adem kan halen. Maar voor veel Brazilianen was de toekomst van de democratie helemaal geen thema. Ook zien we dat grote delen van Brazilië langs traditionele lijnen hebben gestemd. Het armere noordoosten van het land stemde op Lula, het rijkere zuiden op Bolsonaro. Sociaaleconomische thema’s waren ook bij deze verkiezingen weer erg bepalend.

Lula erft een land dat tot op het bot is verdeeld. De ene helft ziet hem als een held en heeft torenhoge verwachtingen, de andere helft ziet hem als dief die de welvaart komt stelen. Lula staat bovendien voor zeer een moeilijke opgave. Bolsonaro heeft namelijk een flinke staatsschuld achtergelaten, de voedsel- en energieprijzen zijn ook in Brazilië enorm omhoog geschoten en de armoede is daardoor in korte tijd flink toegenomen. Er is dus weinig geld voor de linkse Lula om uit te geven, iets wat hij wel had beloofd. Tel daarbij op dat ook het Braziliaanse parlement sterk verdeeld is en Lula zeker niet op een meerderheid kan rekenen en je kunt voorspellen dat dit voor hem moeilijke jaren zullen worden.

Lula erft een land dat tot op het bot is verdeeld

Wat Bolsonaro nu gaat doen is onzeker. Hij zou de komende jaren à la Trump campagne kunnen voeren tegen Lula, hopen dat diens presidentschap een mislukking wordt en hij over vier jaar terug kan keren. De verwachting is echter dat de corruptieonderzoeken zich de komende tijd op Bolsonaro zullen richten.

Met Bolsonaro’s nederlaag kan de Braziliaanse democratie voorlopig weer adem halen, maar het gevaar is zeker nog niet geweken. Voor democraten is het te hopen dat Lula erin slaagt om de Braziliaanse economie weer enigszins op de rails te krijgen en de mensen vooruitgang te bieden. En dat ondertussen rechts Brazilië weer het democratische pad gaat bewandelen, en de schaduw van radicaal-rechts, Bolsonaro en de militaire dictatuur van zich af weet te schudden.

Bolsonaro is nog lang niet echt verslagen

0

Het was geenszins de landslide of walk over die de opiniepeilers een paar maanden geleden nog voorspelden, maar een narrow escape: de zege van Lula bij de presidentsverkiezingen in Brazilië afgelopen zondag. Een angstwekkend smalle marge van nog geen 2 procent. Het land is volkomen verdeeld, zo luidde daarna de toch wat obligate analyse. Alsof dat bij 60 tegen 40 niet óók het geval zou zijn.

Hoe dan ook: net als in 2020 de grote Amerikaanse aanhang van Trump, vindt kennelijk de helft van de Braziliaanse kiezers het uiteindelijk geen punt om te stemmen op een president die stelselmatig de uitgangspunten van democratie en rechtstaat poogt te ondermijnen.

Op een president die, net als Trump, bij voorbaat roept dat hij een nederlaag niet zal accepteren, omdat die alleen maar op verkiezingsfraude kan berusten.

Op een president die, net als Trump, openlijk koketteert met autocraten, en in dit geval ook nog eens de militaire dictatuur verheerlijkt die zijn land een kwart eeuw heeft geterroriseerd.

Op een president die, net als Trump, in amper verkapte termen zijn aanhang heeft opgeroepen om zo’n eventuele nederlaag niet te pikken en die desnoods met geweld te keren.

Ook in Brazilië zal het er, net als bij Trump, nu op aankomen, in hoeverre de bondgenoten en partijgenoten van Bolsanaro hem in toom willen houden en dan ook weten te houden. In de VS gelooft twee derde van de Republikeinse kiezers, opgehitst door Trump en de ultrarechtse complotpers, dat de verkiezingen ‘gestolen’ zijn, wat inmiddels tot een moordaanslag op de man van parlementsvoorzitter Nancy Pelosi heeft geleid.

Een herverkiezing van Bolsonaro had, net als in het geval van Trump de Amerikaanse, de al gehavende Braziliaanse democratie nog veel verder beschadigd. Ook inhoudelijk is er reden voor een zucht van verlichting. Men hoeft slechts te denken aan de stelselmatige schending van de rechten van de inheemse bevolking – opnieuw vergelijkbaar met die door Trump – die aan de economische belangen van een kleine multimiljonairskliek worden opgeofferd, bovendien met rampzalige ecologische gevolgen voor het Amazonegebied.

Klimaatontkenning: daarin vonden Trump en Bolsonaro elkaar om die reden ook – en ofschoon de gevolgen van de klimaatverandering steeds heviger zijn, blijft hun aanhang de kop in het zand steken. Corona: ook dat was iets wat beiden niet serieus namen – met desastreuze gevolgen.

Een zucht van verlichting is daarom nu inderdaad op zijn plaats, maar wel slechts een kortstondige. Neem de onzekerheid over hoe Brazilië zich onder Lula’s leiding zal opstellen inzake Poetins agressieoorlog tegen Oekraïne. Eerder legde Lula de schuld deels bij het Westen, waarbij vast ook in heel links Latijns-Amerika heersende anti-Amerikaanse sentimenten een rol spelen. Op zich begrijpelijke sentimenten, gezien de rol van Washington in het wat verdere verleden bij de totstandkoming en/of instandhouding van een aantal bloedige dictaturen, waaronder de Argentijnse van de vader van de huidige Nederlandse koningin.

Tijdens zijn eerste regeerperiode (2003-2011) was Lula een van de drijvende krachten achter de samenwerking van de zogeheten BRICS-landen – Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika – als tegenhanger van het Amerikaans-Europese blok. Poetin en Xi kent Lula uit die tijd. Die opereerden toen beiden nog veel minder dictatoriaal, terwijl ook in India nog niet de autocraat Modi het presidentschap had gepakt.

De vraag is, in hoeverre dat voor de (sociaal-)democraat Lula toch reden is om nu meer op distantie te gaan, niet alleen met het oog op de externe Russische agressie, maar ook op de interne onderdrukking van minderheden – toch een belangrijke electorale steunpilaar voor Lula in eigen land – in China en India.

Net als Trump heeft Bolsonaro zeer geprofiteerd van de ‘culture war’

Maar er is nog een tweede reden waarom die zucht van verlichting slechts kortstondig kan zijn. Net als Trump heeft Bolsonaro zeer geprofiteerd van de zogenoemde culture war. Deze cultuuroorlog doet, aangewakkerd door radicale christenen, ook veel armeren voor beide populisten kiezen, ofschoon hun asociale politiek hen alleen maar verder in armoede dompelt.

Hoewel beiden zelf God noch gebod kennen, hebben zij zich door fanatieke fundamentalisten op cruciale posten te benoemen – soms vrouwen die zelf ook de vrouw vooral als baarmachine beschouwen – van massale steun verzekerd. Daarom zijn beiden nog lang niet echt verslagen.

Nieuwegein: bewoners naar de rechter vanwege asielboot ‘voor de deur’

0

In Nieuwegein zou aankomende vrijdag een cruiseschip aanmeren om migranten op te vangen. Maar tientallen omwonenden uit het appartementencomplex ervoor hebben een spoedzaak aangespannen tegen de gemeente en het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat.

Donderdag is er een rechtszaak waar de circa vijftig omwonenden hun beklag kunnen doen. Volgens een woordvoerder is hen nooit de keuze voorgelegd of de boot er kan komen, terwijl ‘onvermijdelijk’ overlast en criminaliteit zou komen door de boot.

Een bewoner zegt tegen AD Utrecht: ‘Iedereen huurt hier dure appartementen tussen de 900 en 1200 euro en we krijgen vier maanden lang een asielboot voor de deur. (…) Nu is de boel al opgebroken om een washok en ik geloof ook nog een rokershol te bouwen, plus een plek voor de politie en beveiliging. Dat gaat alles bij elkaar geen gezicht zijn.’

De gemeente Nieuwegein reageert dat het tijdens het hele proces oog had voor de belangen van zowel asielzoekers als bewoners. Er waren ook twee bijeenkomsten waar bewoners hun beklag konden doen. ‘De procedure hebben wij zo zorgvuldig mogelijk doorlopen en wij verwachten daarom dat de rechter in ons voordeel beslist.’

De gemeente benadrukt: ‘We hebben allemaal de schrijnende beelden uit Ter Apel gezien. Als college willen wij onze ogen hier niet voor sluiten. Nu de situatie in de opvang zo nijpend is en de menswaardigheid in het geding komt, vinden wij het belangrijk om ook als Nieuwegein te helpen.’

‘Turkije kan energie-hofleverancier voor Europa worden’

0

Als Turkije ‘de juiste stappen’ neemt, kan het in de energiecrisis tussen Europa en Rusland tot een ‘belangrijke energiehub’ uitgroeien. Dat schrijft de Turkse analist Emin Emrah Danis op de website Middle East Eye.

De Russische invasie van Oekraïne heeft de energiemarkt overhoop gegooid en dat creëert nieuwe kansen voor ‘nieuwe spelers’ in de energiesector, ziet Danis

Europese landen die voor lange tijd zwaar afhankelijk waren (en nog steeds zijn) voor gas, olie en kolen, moeten vanwege de aanhoudende oorlog op zoek naar alternatieven.

In die zoektocht werpt Turkije zich steeds meer op als doorvoerland. Dat komt voor Europa goed uit, maar ook voor de Russische president die zijn gas kwijt kan. Poetin zei eerder deze maand dat Turkije ‘een geschikte kandidaat is voor de distributie van gas’.

Turkije nam al een grote stap hiertoe met de Trans-Anatolische pijpleiding Tanap, waardoor Azerbeidzjaanse gas naar Europa wordt geleverd. Daarnaast is er ook de leiding ‘TurkStream’ vanuit Rusland.

Maar wat er al ligt aan leidingen, dat is nog niet genoeg voor die Turkse ambitie. Poetin wil alvast wel een nieuwe leiding aanleggen.

Verder werk is nodig, schrijft Danis ook, wil Turkije daadwerkelijk hofleverancier worden voor Europa.

‘Het bouwen van een derde en mogelijk vierde lijn in TurkStream kan helpen om meer gas te transporteren’, zegt hij.

Maar of Europa dan daadwerkelijk Russisch gas via een ‘Turkse omweg’ wil kopen, moet overigens nog blijken. Danis pleit ervoor het Russische gas te mengen met andere gassoorten en dan pas te verkopen.

Italië: nieuwe onderminister in opspraak vanwege oude ‘nazi-foto’

0

De Italiaanse premier Giorgia Meloni heeft Galeazzo Bignami, een parlementariër van haar radicaal-rechtse partij Fratelli d’Italia, benoemd tot onderminister van Infrastructuur. Dat leidt tot de nodige ophef. In 2016 kwam Bignami in het nieuws toen een oude foto opdook waarop hij een armband met een hakenkruis draagt. 

De 47-jarige Bignami werd vorige maand voor een tweede termijn gekozen in het Italiaanse parlement. Bigmani is een hardliner, al bracht hij een tijd van zijn politieke carrière door in de meer gematigde partij Forza Italia van voormalig premier Silvio Berlusconi.

Eergisteren zei Bigmani in een verklaring dat hij zich ‘diep schaamde’ voor de foto’s. Hij veroordeelde krachtig ‘elke vorm van totalitarisme’. Hij noemde het nazisme en elke daarmee verbonden beweging ‘het absolute kwaad’.

‘Het is een foto uit 2005. Ik was 29 en het was mijn vrijgezellenfeest. Ze behandelden me zo, je weet hoe dat gaat in die gevallen – je verliest de controle over de situatie.’

Premier Meloni gaf geen commentaar op de gewraakte foto, maar veroordeelde herhaaldelijk de beruchte racistische, antisemitische wetten die dictator Benito Mussolini in 1938 uitvaardigde. Ze vertelde het parlement vorige week dat ze ‘nooit enige sympathie heeft gevoeld voor het fascisme’.

Ze heeft de antisemitische rassenwetten van 1938 altijd beschouwd als ‘het dieptepunt van de Italiaanse geschiedenis, een schande die ons volk voor altijd zal bezoedelen’, zei Meloni.

Bignami zal als onderminister dienen onder minister Matteo Salvini (Infrastructuur), leider van de radicaal-rechtse partij Lega Nord en vicepremier.

Halsema maakte zich persoonlijk hard voor LHBT-verklaring moskeeën

0

De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema hield deze herfst resoluut vast aan het voorleggen van een steunverklaring voor de LHBTQIA+-gemeenschap aan moskeebesturen, terwijl de moskeeën meenden dat de verklaring allang van tafel was. Dat blijkt uit een feitenrelaas dat Halsema gisteren naar de gemeenteraad stuurde, meldt het Parool.

Vorige maand liepen de emoties hoog op toen moskeeën weigerden om de steunverklaring te ondertekenen, omdat die stigmatiserend zou zijn voor moslims. De gemeente Amsterdam zou alleen moskeebesturen hebben benaderd om de verklaring te ondertekenen, niet kerken en andere gebedshuizen. Halsema sprak dit tegen: zij zei dat niet alleen de moskeeën worden benaderd.

Al in mei maakten moskeebesturen bezwaar tegen de beoogde steunverklaring, zo blijkt uit het feitenrelaas. Niet omdat zij mogelijks als enige benaderd zouden worden, maar om iets heel anders:

‘De moskeebesturen worden in een lastige positie gebracht als in de moskee het statement actief uitgedragen wordt dat het zijn van homoseksueel mag’, staat in een conceptverslag van de gemeente te lezen. ‘Het is beter om aan te geven dat iedereen zich veilig moet kunnen voelen en zichzelf moet kunnen zijn.’

In de weken daarna kwam een werkgroep met vertegenwoordigers van de politie, de gemeente en moskeeën een paar keer bijeen om plannen tegen discriminatie uit te werken. Hier ontstond het idee om, in plaats van een schriftelijke verklaring tegen LHBTQIA+-discriminatie uit te brengen, evenementen te organiseren in alle stadsdelen.

Maar toen ontstond er miscommunicatie. De driehoek van burgemeester, hoofdofficier van justitie en politiecommissaris veronderstelde dat de evenementen aanvullend zouden zijn op de steunverklaring, niet in plaats van.

Eind september hoorde Halsema dat er helemaal geen verklaring meer zou komen. Ze was hierover verbaasd en wilde alsnog een verklaring regelen. Moskeebesturen werden op 3 oktober geïnformeerd door gemeenteambtenaren dat de burgemeester heel graag wilde dat ze de verklaring zouden ondertekenen, maar dit weigerden de moskeeën. Ambtenaren hadden Halsema hier al voor gewaarschuwd, maar de burgemeester zette haar plan toch door.

Burgemeester Halsema zegt, in antwoord op raadsvragen, dat het ‘ambtelijk contact’ met moskeeën blijft bestaan. Zij moeten rekenen op de ‘dienstverlening van en bescherming door de overheid’. Maar het is nog niet duidelijk hoe het contact tussen de gemeente en de moskeeën verder vorm krijgt. Dit is ‘nog onderwerp van interne beraadslaging’, aldus het Parool.

Turkse voetbalgeschiedvervalsing op Netflix

0

Op Netflix is een mooie, vierdelige documentaire te zien: Terim, over het leven van Fatih Terim, de legendarische Turkse voetbaltrainer die belangrijke successen wist te behalen met Galatasaray en het Turkse nationale elftal. Geboren in 1953 in een armoedige wijk van Adana, voetbalde Terim zich omhoog in het leven. Eerst voor de club Adana Demirspor en al gauw voor de topclub Galatasaray uit Istanbul.

Terim zou de rest van zijn leven loyaal blijven aan Gala, in het bijzonder nadat de succescoach een aanbod kreeg van aartsrivaal Fenerbahce in 2000. Dat maakt hem voor de supporters van Galatasaray de onbetwiste imparator – keizer -, zoals de autoritaire Terim wordt genoemd.

Terim ging na het Turkse succes liever naar Italië en heeft daar Fiorentina en AC Milan geleid. Dat was geen klapper, maar via de taal – in de documentaire zien we dat hij in zes maanden tijd een aardig woordje Italiaans heeft geleerd – won hij vele Italiaanse harten.

Typisch Terim: dat hij gelijk een sneer uitdeelt naar ‘al die buitenlandse coaches in Turkije, die in tien jaar tijd niet eens twee woorden Turks spreken’. Daar zijn nationalistische Turken wel gevoelig voor.

Terim is een man waar je niet omheen kan. Hij dwingt respect af. De documentaire bracht mij, als Europese Turk, naar onze zegetochten op het Mercatorplein in Amsterdam-West. Met Turkse vlaggen zwaaiden we niet alleen voor het succes van Gala, maar ergens ook voor ons weggecijferde bestaan als Turken in Amsterdam.

Ik moet denken aan die storende standaardkoppen in de krant, zoals ‘De Turkse heksenketel’, ‘Uitzinnige Turken vieren feest’. Ook de plagende opmerkingen van mijn witte leraren zijn bijgebleven. ‘Goed dat jullie gisteravond hebben gefeest, want met zo veel geluk word je maar één keer kampioen.’ En de winst van de UEFA Cup in 2000 zou alleen door buitenlandse spelers als Georghe Hagi komen, want ‘Turken kunnen niet voetballen’.

Het was grappig, lollig, flauw, en de onmiskenbare racistische ondertoon van sommige sportcommentatoren blijven in je systeem hangen. Toen Turkije de kwartfinale van het EK haalde 2000, reageerde Ruud Gullit op een mogelijke Turkse kanaaltocht: ‘De grachten blijven toch van ons.’ Ook werd er een nummertje gemaakt van Europese coaches die ‘tactiek’, ‘systeem’ en ‘visie’ hadden gebracht in het ‘chaotische Turkse voetbal’. Terim was het ultieme bewijs van het tegendeel.

Hakan Sükür is de opvallende afwezige in de Netflix-documentaire Terim

Maar het draaide in de jaren rond 2000 niet alleen om Terim. Galatasaray is ook groot geworden door de cruciale doelpunten die de ‘stier van de Bosporus’, oftewel Hakan Sükür, heeft gemaakt. Met 288 goals voor Gala en 51 voor Turkije staat hij nog steeds eenzaam bovenaan de recordlijsten. En toch is Sükür de opvallende afwezige in de Netflix-documentaire over Terim.

Je kunt letterlijk het gejuich en de score bij de doelpunten van de oud-stervoetballer zien, maar hijzelf blijft vakkundig uit beeld, stalinistisch weggepoetst uit het verleden van Terim, Galatasaray en Turkije. Hoe is dit mogelijk?

‘Natuurlijk’ heeft dat te maken met de Gülen-banden die de oud-voetballer zou onderhouden en daardoor als ‘landverrader’ en ‘terrorist’ wordt weggezet. Sükür leeft al jaren als banneling in de Verenigde Staten. Al zijn bezittingen in Turkije zijn geconfisqueerd, zonder aanklacht.

Het is het onrechtmatige lot van vele mensen in Erdoganistisch Turkije om zonder enig bewijs als ‘putschist’ en ‘terrorist’ gelabeld te worden. Imparator Terim was allereerst een geuzennaam, maar kennelijk ook een selffulfilling prophecy met deze onvervalste geschiedvervalsing op Netflix.

Zwarte professor: ‘Ik leerde mijn zoon al over racisme toen hij 3 jaar was’

0

De zwarte Britse professor Keon West vertelt in de Britse krant Metro dat hij zijn zoontje al op driejarige leeftijd uit moest leggen wat racisme is. West doceert sociale psychologie en is verbonden aan de University of London.

Op een dag kwam zijn zoontje huilend thuis, omdat andere kinderen hadden gezegd dat zijn haar lelijk was. ‘Ik legde al mijn bezigheden neer, keek hem in de ogen en legde hem uit dat zijn haar prachtig was en dat de andere kinderen alleen maar racistische dingen zeiden.’

‘Ik legde hem uit dat racisme een systeem van leugens was, van oneerlijke normen, ontworpen om witte mensen beter te laten lijken dan ze in werkelijkheid waren, en ons slechter te laten lijken dan we in werkelijkheid waren. (…) Zo jong als hij was, leek mijn zoon het te begrijpen. Ik voelde me vooral een beetje verdrietig en moe. Ik wist dat dit een van de vele van zulke gesprekken zou zijn.’

Volgens West hebben zwarte kinderen al vroeg met racisme te maken. Uit onderzoek blijkt dat zwarte jongens op de peuterspeelzaal al extra in de gaten worden gehouden op ‘uitdagend gedrag’, ook als ze zich net zo gedragen als witte kinderen.

West: ‘Als het kind drie of vier jaar is, kunnen ze al dader of slachtoffer van racisme zijn.’ Volgens West krijgen zwarte kinderen zelfs bij de geboorte al met racisme te maken.

West, is getrouwd met een witte vrouw. Toen ze kinderen kregen, gaven mensen complimenten dat de kinderen zo ‘mooi’ waren, zo ‘wit’. Zwartheid wordt door veel witte mensen met lelijkheid en met minderwaardigheid geassocieerd, aldus West.

West vindt dat zwarte kinderen trots moeten worden op hun huidskleur en op hun identiteit. Hij leest hen voor uit kinderboeken met zwarte hoofdpersonen, zoals Jabari Jumps en de Marty Monsters, en vertelt hen over zwarte helden als Rosa Parks en Muhammed Ali

VS: neonazi’s intimideren migranten in hotel

0

Ruim twintig gemaskerde neonazi’s verzamelden zondag voor een hotel in de Amerikaanse stad Kingston, in de staat Massachusetts, waar migranten verblijven.

De groep scandeerde met behulp van luidsprekers leuzen richting de migranten in het hotel, meldt de Amerikaanse nieuwszender NBC.

Volgens de politie gaat het om een wit-suprematistische groepering en was het doel intimidatie.

In het hotel verblijven bijna honderd migranten. Tijdens het voorval is geen geweld gepleegd.

De islamitisch-Amerikaanse belangenvereniging CAIR heeft de actie afgekeurd.